Gaat Josiens burn-out over als ze haar problemen oplost?

Als ze dus begrijpt dat haar perfectionisme de oorzaak is achter het vele thuiswerken? En dat ze vaker Neemoet zeggen tegen haar baas? En als ze inziet dat haar angst voor de telefoon niet reëel was, en dus voortaan gewoon weer opneemt? Verdwijnen haar vermoeidheid, haar labiliteit, haar hartkloppingen als ze de controle weer terug krijgt?

Welnee.

Ze krijgt er eerder problemen bij. Want je coping verbeteren terwijl je nog hevig burn-out bent is onmogelijk.

Waarom?

Je hersenen doen het niet.
Je slaapt niet goed.
Je immuunsysteem is verstoord.
Je hartritme is ontregeld.
Je spieren zijn gespannen.
Je darmwerking is verstoord.
Enzovoort.
Toch is dát de manier waarop mensen met burn-out worden behandeld. Psychologisch. Het idee is dat de lichamelijke klachten ontstaan door de psychische problemen.

Burn-out en overtraindheid is hetzelfde

Zoals ik het hierboven beschrijf, gaan we voorbij aan de fysiologische kant van burn-out. Daar is veel over bekend. Er wordt al jaren intensief onderzoek naar gedaan. We weten inmiddels heel goed wat de gevolgen zijn van een overmaat aan stresshormonen.

Neem topsporters. Die weten als geen ander: als ze de trainingen opvoeren en te weinig rusten, worden hun prestaties niet beter. Integendeel: ze raken overtraind en storten in. Mensen die burn-out zijn, vertonen veel overeenkomsten met overtrainde topsporters.
De stresshormonen in het bloed, speeksel en urine van overtrainde topsporters lijken ook precies op die van mensen die burn-out zijn. Burn-out en overtraindheid hebben dezelfde onderliggende oorzaken. Gelukkig haalt niemand het in zijn hoofd om tegen een overtrainde sporter te zeggen dat hij beter wordt als hij maar zijn problemen oplost (zijn coping verbetert) en ervoor zorgt dat hij leven weer onder controle krijgt.

Wat is er met Josien en overtrainde topsporters aan de hand?

Daarvoor moeten we bij het stresssysteem zijn. Een belangrijke taak van het stresssysteem is energie  beschikbaar maken. En als je je extra inspant, of gestrest bent, of moet presteren terwijl je vermoeid bent, dan maakt je stresssysteem automatisch meer stresshormonen aan. Je hebt immers extra energie nodig.

Als stresshormonen te vaak en te lang in je bloed circuleren, zoals bij Josien of overtrainde topsporters, dan richt dat schade aan. In je brein en in de rest van je lichaam. Je denkvermogen, concentratie en geheugen raken off-line. Je negatieve emoties raken juist op drift. Het stresssysteem zélf kan van de overdrive in de underdrive schieten: dan heb je helemaal geen energie meer. Verder schaadt het je organen en systemen, zoals je hart en vaten, en het ontregelt je slaap en je immuunsysteem. Kortom: stresshormonen in de overdrive laten overal in het lichaam hun sporen na.