CSR in Tubantia: ‘Werkstress? De baas bijt niet’
Last van stress op het werk, maar durf je daar niet over te praten? Toch doen! De Wet Verbetering Poortwachter dwingt werkgevers actie te ondernemen als het misgaat. Maar voorkomen is voor beide partijen beter dan genezen.
Bette de Graaf (23) wil advocaat worden en dat gaat lukken nu ze als advocaat-stagiaire is aangenomen bij een groot advocatenkantoor in Amsterdam. De baan slokt haar volledig op: werken van 9 tot 19 uur is de norm, werk mee naar huis nemen is gebruikelijk. Na de 2de maand heeft ze een gesprek met haar patroon, de ervaren advocaat die als begeleider optreedt. Hij is niet tevreden. Ze is niet precies genoeg, waardoor hij veel verbeteringen moet aanbrengen.
Niet tevreden
Het werktempo moet omhoog, Bette moet zich formeler kleden en zakelijker optreden. Ze moet een voorbeeld nemen aan Julia, de collega die tegelijkertijd begon. Eerst dacht Bette dat ze aan haar steun zou hebben. Maar het blijkt dat Julia de zorgen die Bette haar toevertrouwde, aan haar patroon doorbriefde. Ook in de 3de maand is haar patroon niet tevreden. Bette durft niets in te leveren uit angst dat haar werk weer onder de maat is. Ze slaapt slecht, kan zich moeilijk concentreren en maakt steeds meer fouten. Ze is vermoeid, voelt zich doodongelukkig. Ze wil niet opgeven; advocaat worden is immers haar droom. Na 6 maanden gaat het niet meer en meldt Bette zich ziek.
Bedrijfsarts
Door de ziekte ervaart ze plots een andere kant van het kantoor. Ze moet regelmatig naar de bedrijfsarts en krijgt een coach. Na een maand keert ze in deeltijd terug en mag ze het werk langzaam opbouwen. De werklast wordt aangepast, collega’s nemen moeilijke dossiers over. Ze krijgt een andere patroon en alles lijkt ineens mogelijk. Beetje bij beetje gaat het beter met Bette.
De directie van het advocatenkantoor blijkt zich goed bewust van de juridische verplichting Bette te helpen om te re-integreren. De Wet Verbetering Poortwachter verbindt daar financiële consequenties aan. Voor Bette pakt dat goed uit. Nu ze een patroon heeft die naar haar luistert en haar af en toe complimenteert met haar vorderingen, krijgt ze plezier in haar werk en presteert ze beter. Ze werkt nu op een andere afdeling met prettige collega’s. Tijdens werkoverleg staat werkdruk op de agenda en wordt eerlijk gesproken over mogelijke werkstress.
Probleem
Werkgevers worden zich steeds meer bewust dat werkstress een serieus probleem is. Uit onderzoek van TNO blijkt dat bijna een derde van het werkgerelateerde ziekteverzuim het gevolg is van stress op het werk. Van alle werknemers geeft 40 procent aan behoefte te hebben aan maatregelen om werkstress te voorkomen. Minister Asscher van Sociale Zaken en Werkgelegenheid begon in juni een campagne om werkstress tegen te gaan. De eerste week van november is de Week van Werkstress met veel aandacht voor preventie. De campagne ‘Herken de druppel, check je werkstress’ is bedoeld om het onderwerp uit de taboesfeer te halen. Werknemers zijn bang dat ze naar hun baan kunnen fluiten als ze klagen over werkdruk.
Inventarisatie
Carolien Hamming, directeur van CSR Centrum voor Stressmanagement, ervaart dat werkgevers vaak niet verder komen dan een inventarisatie van werkstress. Vervolgens schrikken ze terug voor een kostbare aanpak en laten het erbij. Toch toont het voorbeeld van Bette dat oplossingen soms eenvoudig en goedkoop zijn. Volgens Hamming verandert er al veel ten goede als leidinggevenden goed luisteren en van tijd tot tijd een schouderklopje uitdelen. Waardering en een sfeer van veiligheid en vertrouwen zijn belangrijke factoren bij het voorkomen van stress. Als werknemers iets meer autonomie krijgen en af en toe eens thuis mogen werken, is er al een stressfactor minder. Werkdruk zou volgens Hamming bovendien regelmatig een agendapunt moeten zijn bij werkoverleg.
Voor de individuele werknemer zit stresspreventie vooral in een gezonde leefstijl: goed slapen, sporten, gezond eten en leren te ontspannen door ontspanningsoefeningen, yoga of een cursus mindfulness.
Bron: Tubantia – 21 september 2014